Vandaag gaf ik een conferentie presentatie over hoe mijden vrouwelijke Saoedische respondenten in mijn onderzoek denken over sexe-segregatie op Saoedische universiteiten, die allemaal alleen voor vrouwen‚ óf alleen voor mannen zijn. Willen deze vrouwen eigenlijk wel studeren met mannen? En waarom?
Een kleine minderheid zou er de voorkeur aan geven om samen met mannen in de collegebanken te zitten in plaats van op gescheiden universiteiten te studeren. Ook een minderheid is tégen het samen studeren van jongens en meiden.
De overgrote meerderheid rechtvaardigt het samen studeren van jongens en meiden: dat het bijvoorbeeld wel zou moeten mogen als de jongens aan de ene en de meiden aan de andere kant van de collegezaal zitten. Of door te zeggen dat Saoediërs zelf de keuze zouden moeten hebben tussen gescheiden of gemengde universiteiten, een keuze die er nu niet is.
De activistes, zakenvrouwen, en islamitische prediksters met wie ik sprak wonen allemaal in een stad en hebben allemaal een rol in het publieke leven. Zij worden dus dagelijks geconfronteerd met de sexe-scheiding in de openbare ruimte.
Deze activistes, zakenvrouwen, en islamitische prediksters baseren hun argumenten op ideeën over Islam (wat mag volgens hen wel/niet), gender (hoe moeten volgens hen interacties tussen mannen en vrouwen geregeld worden), en het karakter van Saoedi-Arabië als land (wat past volgens hen wel/niet bij Saoedi-Arabië).
Overigens is het niet zo dat de islamitische prediksters die ik sprak allemaal tëgen het samen studeren van jongens en meiden zijn, en activistes en zakenvrouwen vóór. Daarover een andere keer meer!