Damascus
Hilm (‘droom’ in het Arabisch), 3/4 broek, truitje met 3/4 mouwen, grote sportschoenen en idem zonnebril, heeft een zus van 19 die volgende maand trouwt met een Syrische tandarts die in Milaan woont. “Ze studeert architectuur” zegt Hilm, “maar ze zal haar studie afbreken om te trouwen en naar Italië te verhuizen. Dit is echt een hele grote kans voor haar.” Hilm’s grote droom is weg te komen uit Syrië en in het buitenland haar leven op te bouwen. Haar zusje niet, die wilde juist altijd in Damascus blijven wonen, dicht bij haar familie. “Tsja” verzucht Hilm, “het leven loopt zo vaak anders dan hoe je graag zou willen.”
Hilm’s vriend, Birwaz, is een wat mollige, goeiige jongen die te grote truien draagt. Het eerste wat hij me vertelt is dat hij Koerdisch is. De Koerden zijn een volk dat na het uiteenvallen van het Ottomaanse Rijk aan het einde van de Eerste Wereldoorlog verspreid is geraakt over (voornamelijk) Turkije, Irak, Iran, en ook Syrië. In die tijd werden nieuwe natie-staten gevormd uit het Ottomaanse grondgebied. De Koerden vielen buiten de boot en werden opgenomen in deze nieuwe natie-staten.
Er zijn ongeveer 1,5 miljoen Koerden in Syrië. Op een bevolking van 18 miljoen is dat een grote minderheid. De meesten van deze 1,5 miljoen Koerden hebben zich op (illegale) wijze weten te registreren in Syrische civiele registers en zijn opgenomen in de maatschappij. Zo’n 200.000 echter niet. Ook Birwaz is een niet-geregistreerde Koerd. “Ik mag hier wonen, maar ik ben wel statenloos. Ik heb geen nationaliteit, geen paspoort. Ik kan dus niet reizen, Syrië niet uit. Ik mag niet stemmen, en ook niet voor de Syrische overheid werken. Andere baantjes mag ik wel doen. Maar het enige échte recht dat ik heb is het recht op onderwijs.” En studeren doet hij dus, aan de Universiteit van Damascus. En tijd doorbrengen met Hilm.
De liefde tussen Birwaz en Hilm is echter een onmogelijke. Hij zal nooit met haar kunnen trouwen, want zij is Syrische, en zijnde één van de 200.000 ongeregistreerde Koerden kan hij niet met Syrische meisjes trouwen. Zoals zoveel dingen in zijn leven zal dus ook Hilm, haar naam ‘droom’, voor hem altijd niet meer dan een droom blijven.
© Faraasha Middle East Training & Advisory